GRAMSBERGEN 5 VERSUS THE 4TH : “ THE STORY OF ELMO’S EYES “

Afgelopen zaterdag stond de voor ons zware uitwedstrijd tegen de huidige nummer 2 van de competitie , Gramsbergen 5 .
Door maar liefst de eerste 4 wedstrijden winnend af te sluiten, een titel kandidaat van formaat in onze competitie .
Aangezien we op een lekker grasveld onze kunsten mochten tonen, het zonnetje lekker scheen, was de sfeer al perfect voor de aanvang van de wedstrijd.
Coach Erik “ de Bizon” Huiberts , had zijn strijdplan aan zijn spelers geopenbaard, en had , net als zijn spelers er vertrouwen in tegen de nummer 2. 
Maar Gramsbergen stelde teleur, of was  het 4^e zaterdag in zeer goede doen??.
Gramsbergen deelde alleen maar speldenprikjes uit, waar in de verdediging niemand het klamme zweet van uitbrak. Dennis Otten, Roel Dogger, en Henri de Lange gaven de spitsen geen tijd om adem te halen , en speelden hen compleet uit de wedstrijd, en zelf zagen Dennis, Roel, en Henry,  nog kansen om aanvallend hun steentje bij te dragen.  
Wel was het veld behoorlijk glad, waardoor nu op de rechtsbuiten positie geposteerde Gerwinho ( Brazilaanse naam voor Gerwin Veltink) het soms meer leek op schaatsen , dan voetballen, en dit door diverse andere spelers in de 2^e helft klakkeloos werd overgenomen, het steeds meer begon te lijken op Funniest Home Video’s , dan op hoog niveau voetballen in de Kelderklasse.
Na diverse kansen te hebben  gecreeerd , was het Marc Olsman , die vanaf ongeveer 20 meter voor de goal, half vollerend ,de bal op zijn slof nam, en licht getoucheerd door een verdediger van Gramsbergen , verdween de bal achter de keeper van Gramsbergen [0-1]. 
Met name hun middenveld begon gas te geven, maar ons middenveld stond als een blok.
Met name Enno Schottert ( Elmo voor intimi) speelde hun nummer 8 ,compleet uit de wedstrijd. 
Van te voren merkten we al op dat Enno/Elmo  anders uitkeek, want hij had opgezwollen ogen van heb ik jou daar.
Het kon 2 dingen zijn , de beruchte konijnziekte Myxomatose , die hij opgelopen had , tijden het uitlaten van het huiskonijn van Enno en Denise genaamd “ Ons Jan” , of wat het volgens ons was , dat de adrenaline hem de ogen uit kwam , zo gemotiveerd als hij zaterdag was, om zich eindelijk uit de schaduw van zijn grote broer Jan, te spelen.
De 2^e helft gingen we op dezelfde voet door , en bleven we drukken, en de druk werd te hoog achterin bij Gramsbergen, waar na goed door gaan van Justin Buitenhuis , ze zelf maar besloten de bal in eigen doel te werken 0-2.
In de laatste minuut scoorde Gramsbergen nog wel ,  maar verder kon Gramsbergen geen potten breken bij ons.
Voor ons de start van de leuke zaterdag, welke we aansluitend nog dunnetjes hebben overgedaan bij de familie Wilco en Diane Dogger , waar we een Team feest hebben gehouden.

FAN