Voorbeschouwing DES Nijverdal - Mariënberg
(Zaterdag 6 november 2021, sportpark Gagelman in Nijverdal)
-------------------- VS -------------------- 
Komende zaterdag reizen wij af naar Nijverdal waar op sportpark Gagelman aan de Duivecatelaan nummer 10, voetbalvereniging Door Eendracht Sterk (DES) onze gastheer zal zijn.
Ben even in de statistieken gedoken, des te beter want welke resultaten hebben wij de laatste jaren op het altijd mooie sportpark Gagelman nu behaald tegen die gasten van DES Nijverdal?
Ik word namelijk altijd wat nostalgisch als ik rondkuier op het park waar voorzitter Henny Broekman de scepter zwaait en nog steeds Hertog Jan uut de tap wordt geschonken, als ik mij niet vergis?
Langs het tuinpad van mijn vader zag ik de hoge bomen staan. Ben allang geen kind meer maar soms hoop ik dat sommige dingen nooit voorbij gaan.
Tja, helaas wel, Panterei hè. Alles stroomt, niets blijft.
En misschien komt ene Bredero aan de bosrijke Duivecatelaan ook komende zaterdag nog even om de spreekwoordelijke hoek kijken met zijn ‘het-kan-verkeren’ theorie. Waarvan Akte!
Je weet het niet. Sonneveld zong het mooi. Wim had vast genoten van dit stukje pittoresk Nijverdal, wat ik oe brom! Hoge bomen genoeg. Hoge bomen vangen trouwens ook veel wind. Wie de kop boven het maaiveld uitsteekt, ach…ik hoef jullie niks te vertellen toch.
Zaterdag mogen we weer tegen een opponnent waar wij de laatste jaren ieder seizoen twee keer tegen mochten ballen met uitzondering van het vorige seizoen. De oorzaak en redenen zijn bij een ieder bekend en heeft niks te maken met het roodzwarte virus. Daar is toch geen pil tegen bestand, als je éénmaal bent besmet…waar oe dan, of nie dan!?!
Want DES speelt tevens in het prachtige roodzwart. Maar ik dwaal weer af. Ik was voor jullie in de statistieken gedoken bij gebrek aan weinig tot bijna geen informatie met betrekking tot de huidige situatie over het vlaggenschip van DES. Niet veel te vinden op de site of op het Nijverdalse internet en omgeving.
Lijkt wel of ze moderne rookgordijnen aan het optrekken zijn, vooral uit het zicht en hangend tussen die immense hoge bomen…
Kan ik Pietertje, Pietertje ‘wat doe je nou’ Rozema wel voor de zoveelste keer van stal halen.
Maar volgens mij is de sympathieke middenvelder nu echt gestopt, met punt en uitroepteken.!
Dat was ie ook al in 2019, na maar liefst zeventien(!) seizoenen in het eerste geacteerd te hebben.
Een meer dan terecht afscheid volgde die zomer compleet met een vast en zeker fijne afscheidswedstrijd en een behoorlijke lange derde helft, waarvan akte. In zijn eerste, niet meer in de hoofdmacht voetballend, seizoen kwam ik hem na de zomer van ’19 tegen in de kantine van DES. Onder het genot van een pretkegel haalden wij samen vlug wat herinneringen op. Hij balde nu in het vierde elftal met flink wat oud-eerste elftal spelers. ‘Hij vond het mooi zo. Niks moet meer, alles mag joh…maar als het eerste fluitsignaal klinkt is iedereen bloedje fanatiek. Dat verandert niet…’vertelde hij terwijl net zijn laatste slok uit de bruine HJ-fles nam.
Ja, ja…dat kennen we van onze vrolijke vrienden van DES.
Maar begin 2020 haalde trainer Randolph de Fretes de routinier toch weer terug. De smeekbede van de oefenmeester, die voor het 3e seizoen werkzaam is op sportpark Gagelman, kon Pietertje niet weerstaan. DES verkeerde destijds namelijk in acute degradatienood en de Fretes had zijn verlengstuk- en rustpunt bikkelhard nodig.
Tuurlijk meldde de roodzwarte soldaat zich plichtsgetrouw wederom aan het front.
Als je land..euh club je nodig heeft ga je gewoon op de barricaden staan of klim je in de hoogste boom, tis maar net welke ze jou aanwijzen om in te klimmen.
Alles voor de club toch? Wij kennen bij Mariënberg ook onze pappenheimers, die hoef je maar te bellen of ze staan weer klaar in optima forma. Iets met een virus en een roodzwart hart!
Kom ik nog niet aan die statistieken toe. Ik heb ze keurig opgezocht, vervolgens komt er nu geen afslag of rotonde meer in mijn ge-schrijverij dus som ik nu even de resultaten op van de laatste onderlinge wedstrijden tussen de kemphanen DES en Mariënberg.
De laatste ontmoeting in Nijverdal dateert van 28 september in het jaar 2019.
Onder kletsnatte omstandigheden, schuilend onder de hoge bomen langs het tuinpad van…, zagen wij dat Mariënberg een verdiend gelijkspel toch nog in de absolute slotfase om wist te buigen tot een minder verdiende overwinning (1-2). Ach, je hoorde ons niet klagen. Geen bok naderhand in de bestuurskamer maar wel een Hertog Jannetje en na afloop het gesprek dus met Pieter Rozema.
Old Soldiers Never Die….Echt niet! Mooie kerel derhalve al zijn de dames daar ook niet te versmaden.
In het seizoen 2018/2019 wisten wij tevens te winnen met de mooie uitslag (1-3). Het seizoen ervoor speelden wij bloedeloos gelijk met 1-1.
In de seizoenen ‘15/’16 en ‘16/’17 was de thuisploeg tweemaal te sterk met duidelijke cijfers
(4-2 en 4-0) . Eerlijk is eerlijk, kregen wij weinig poten aan de trapper.
In het seizoen 2014/2015 deelden wij weer gebroederlijk de punten (1-1). Nadat wij elkaar jaren uit het oog waren verloren.
Nou ja, dat was het wel zo’n beetje. Verder niet veel te melden. Wij zitten in een goede flow na de winst op Kloosterhaar van vorige week (1-0). Maar DES eveneens, als je wint met 2-0 van Banthum ga je super fijn het weekend in.
Winnen van the Green Pride is altied lekker.
De wedstrijden tussen DES en Mariënberg gaan nooit onopgemerkt voorbij.
De roodzwarte supporters zijn fanatiek, ze laten flink van zich horen en dat heeft meestal zijn weerslag binnen de beruchte krijtlijnen. Vaak is het eindsignaal niet gehaald met 11 tegen 11.
Er valt nog wel eens een kaartje, vaak van de gele kleur maar ook regelmatig de rode als een speler van één van de clubs het zwart voor de ogen ziet. Ach, de combi rood-zwart blijft sowieso uniek.
Er zit altijd passie in de duels tussen beide roodzwarte clubs, de huid wordt normaal gesproken duur verkocht. Maar éénmaal boven in de bestuurskamer worden de branden snel geblust, het vuur gedoofd en gaat het spraakwater via een DES-opener of gebutste trouwring (dat kan ook) in al zijn hevigheid open.
Je moet niet met een kwaaie kop weglopen bij onze semi-vrienden van DES. Door Eendracht Sterk! Kijken wat er over is gebleven van de onoverwinnelijkheid van onze gastheer zonder het tijdperk Rozema en hoe de bladeren er nu bijhangen in de hoge bomen langs het tuinpad van sportpark Gagelman. Ik verwacht mooie herfstkleuren, laten wij de wedstrijd maar gaan schilderen.
Ik gok, natuurlijk, ouderwets op een 1-3 zege. Maar elke overwinning zal mij geen zorgen baren…
Scheidsrechter is de heer Turhan Yildiz en hij fluit om half drie voor het eerst op zijn fluitje.
Succes mannen. Veule wille maar vooral veule Skik….
En ik, nog één ding, vraag dit voor een vriend natuurlijk, ahum….Zit er nu wel Bo(c)k aan de tap?
In het kader van durf te vragen…
(AD)
T. Yildiz
