Mariënberg doet niet aan klantenbinding!

220507 hberg85-1e 006a

220507 hberg85-1e 007a

220507 hberg85-1e 008a

220507 hberg85-1e 009a

220507 hberg85-1e 012a

220507 hberg85-1e 015a

220507 hberg85-1e 019a

220507 hberg85-1e 022a

220507 hberg85-1e 029a

220507 hberg85-1e 036a

220507 hberg85-1e 037a

220507 hberg85-1e 039a

220507 hberg85-1e 043a

220507 hberg85-1e 046a

220507 hberg85-1e 049a

220507 hberg85-1e 050a

220507 hberg85-1e 056a

220507 hberg85-1e 059a

220507 hberg85-1e 060a

220507 hberg85-1e 062a

220507 hberg85-1e 063a

220507 hberg85-1e 065a

220507 hberg85-1e 068a

220507 hberg85-1e 070a

220507 hberg85-1e 073a

220507 hberg85-1e 075a

220507 hberg85-1e 076a

(Hardenberg’85 zegeviert met mooie uitslag, 3-1)
Zit je dan. Net patatjes op met de kinderen. Oerfriet eigenlijk, so what!
Helaas konden wij het duel naderhand niet evalueren op sportpark Baalderveld.
Zoonlief had in de 1^e helft iets te enthousiast paardenbloemen staan te plukken, de hooikoorts stak in de tweede helft in alle hevigheid op. Wat goed is komt snel….
De wallen onder zijn ogen werden met de minuut erger, als je niet beter wist zou je denken dat deze 9-jarige al een week bachhus als zijn metgezel had. Niets is minder waar…haha.
Dus na afloop niet de bestuurskamer in maar linea recta naar huis en meteen dat drankje nemen.
Dat hooikoortsdrankje wel te verstaan….
Hij begon zelfs wazig te zien, gelukkig hoefden wij niet ver met de fiets.
Jan Breukelman, onze succesvolste trainer ooit, trapte een flink eind met ons mee richting centrum.
Tja, Mariënberg deed zichzelf te kort. Na een niet al te bijzondere eerste helft stond het gelukkig voor met 0-1. Niks aan het handje, de thuisploeg was geen enkel keer gevaarlijk geweest.

Weelde voor roodzwart. Met een koude pretkegel, Veltins dit keer – vrij vertaald naar Cees de Bruijn, stonden wij voor. Wie deed ons wat vandage, het leek erop dat een broodnodige zege in de maak was. Maar wat kan het verkeren, zei Bredero dat niet ooit…??
We vonden onszelf na de tweede 45 minuten terug op de bodem van ons lege Veltins-flesje.
Nog de complimenten aan Hardenberg’85. Zij gingen zeer respectvol om met het feit dat zaterdagmorgen volkomen plotseling Johan Wolbink, ondermeer lid van verdienste bij Mariënberg, zijn laatste adem uitblies. Nu al, wat een gemis!
Zijn beide kleinzonen, Brian en Elroy, spelen bij de Blauwen. Zoon Jan is al jarenlang betrokken bij de jeugd van Hardenberg’85, traint tevens het 3^e elftal en volgend jaar het tweede. Het was een dubbel gevoel.
Maar de minuut stilte ter nagedachtenis aan Johan was mooi….Bedankt Hardenberg’85, inderdaad meer dan voetbal. Jullie snappen het. Soms tel je je zegeningen al voelt dit verlies bijzonder zwaar aan. Iedere Mariënberger van boven de dertig weet wie Johan was en wat ie allemaal heeft betekend voor de Westerparkbewoners. Familie Wolbink, van harte gecondoleerd.
Johan was een prachtige man. Morgen, zondag 8 mei, volgt een ‘In Memoriam’ op onze site.

Maar Johan had zich ook dood geërgerd aan het spel van zijn jongens.
Het eerste bedrijf was al niet best. Mariënberg kwam goedkoop aan de voorsprong na zwak uitverdedigen van de thuisploeg.
Zoals gezegd. Er leek weinig vuil aan de blauwe lucht. Dit konden wij wel eens over de streep gaan trekken. Maar niets is minder waar. Ik weet niet wat het is, maar er lijkt na de winterstop weinig meer te lukken bij de ploeg van trainer Arjan Visscher. Waar het aan ligt…?? Ik weet het niet!
De ploeg zakte door een bedenkelijke ondergrens, als een kaartenhuis viel het elftal uit elkaar.
Het moet gezegd. De gelijkmaker was een beauty. Vanaf twintig meter schoot één van de 11 spelers van oefenmeester Emiel Maat fantastisch raak. Geen houden aan….
Maar vanaf het terras gezien met een nieuwe pretkegel van Veltins ging het van kwaad tot erger.
De roodzwarten schoten bijna geen deuk meer in een pakje boter en Hardenberg’85 kwam niet van een koude kermis thuis. Zij haalden wel die broodnodige zege met de prachtige cijfers van 3-1.
Mariënberg mag bij zichzelf ten rade gaan. Dit leek er niet op. Totaal geen beleving in de 2^e helft.
Ben dit seizoen nog niet echt kritisch geweest maar dit was Kilo Utrecht…vul zelf maar in.  
Zo breng je jezelf in de problemen. Tuurlijk, het zal wel los lopen maar bij winst had je je bijna veilig gespeeld nu moet je door de uitslagen die de ploegen onderin behaalden alsnog met een dik oog, al dan niet door hooikoorts, angstig naar beneden blijven kijken. Waarom??
Nu is winst tegen ASV’57 en AJC’96 gewoon geboden. Nu moeten wij binnen 7 dagen echt zes punten op gaan strijken….Anders gaat het seizoen uit als die nachtkaars van ene Johan Derksen.
Potdomme zou Johan en zeker zijn zoon Jan zeggen….Niet te filmen!
Kom op, jongens, uit een ander vaatje t(r)appen de komende weken.
(AD)