Tante Alie maakt beste cake van Hengelo!

221126 Wilhelminaschool-1e 002a

221126 Wilhelminaschool-1e 004a

221126 Wilhelminaschool-1e 007a

221126 Wilhelminaschool-1e 011a

221126 Wilhelminaschool-1e 014a

221126 Wilhelminaschool-1e 016a

221126 Wilhelminaschool-1e 017a

221126 Wilhelminaschool-1e 018a

221126 Wilhelminaschool-1e 021a

221126 Wilhelminaschool-1e 022a

221126 Wilhelminaschool-1e 025a

221126 Wilhelminaschool-1e 028a

221126 Wilhelminaschool-1e 031a

221126 Wilhelminaschool-1e 034a

221126 Wilhelminaschool-1e 038a

221126 Wilhelminaschool-1e 043a

221126 Wilhelminaschool-1e 045a

221126 Wilhelminaschool-1e 046a

221126 Wilhelminaschool-1e 050a

221126 Wilhelminaschool-1e 053a

221126 Wilhelminaschool-1e 054a

221126 Wilhelminaschool-1e 057a

221126 Wilhelminaschool-1e 058a

2221126 Wilhelminaschool-1e 062a

2221126 Wilhelminaschool-1e 064a

2221126 Wilhelminaschool-1e 071a

2221126 Wilhelminaschool-1e 073a

2221126 Wilhelminaschool-1e 075a

2221126 Wilhelminaschool-1e 081a

2221126 Wilhelminaschool-1e 084a

2221126 Wilhelminaschool-1e 086a

2221126 Wilhelminaschool-1e 087a

(Mariënberg verliest maar gaat niet de bietenbrug op…)
Hoe noem je dat, een nederlaag met perspectief?
Uitroepteken of vraagteken…!
Feit blijft dat ik met deze nederlaag, afgelopen zaterdag tegen Wilhelminaschool, meer vrede kon hebben dan bijvoorbeeld het verlies in Nijverdal tegen DES of eerder de zeperd in hetzelfde Hengelo tegen de mannen van ATC’65.
Voetbal is een spel van fouten, wij maakten er helaas iets meer dan de thuisploeg.
Desondanks gingen wij nu eens niet de bietenbrug op in Hengelo bij Wilhelminaschool.
Na veel vijven en zessen was de thuisploeg net iets beter bij de les en kregen ze na afloop misschien wel de dikverdiende kus van de juf.
Wie het weet mag het zeggen.
Mariënberg reisde enigszins gehandicapt naar sportpark de Vikkerhoek.
Vier basisspelers waren ziek, zwak, misselijk en geblesseerd.
Het begin was tevens niet ‘het je van het’.
Binnen de minuut stonden wij al tegen een 1-0 achterstand aan te loeren, alle goede bedoelingen ten spijt.

Dan kun je als trainer nog zo’n wedstrijdbespreking houden maar die kan voor de resterende 89 minuten in de welbekende prullenbak.
Ach, de cake van Alie smaakte weer uit de kunst.
Zij was er zelfs zaterdagmorgen eerder voor opgestaan.
Volgens mij heeft zij een oogje op onze zeurvitter, zij keurde in ieder geval Jan meer blikken waardig dan de rest van het roodzwarte personeel.
Ach ja, je hebt zo je voorkeuren.
De ander zeurvitter zat zijn kont te branden in de Arubaanse of Cur….nou ja, een heel eind weg.
Aan de andere kant van de wereld moest hij er tegen op staan om live nog een beetje het duel te volgen op sportpark de Vikkerhoek. Als het golft, dan golft het goed.
Wij sloegen hier in het Oosten een balletje.
Dat leder viel niet altijd even goed.
Maar na de vroege achterstand bogen wij het snel om.
Roy Doek profiteerde optimaal van geklungel in de defensie van Wilhelminaschool en schoot de gelijkmaker (1-1) binnen.

Ondanks dat er jong elftal stond was de inzet hartverwarmend.
Niet alles ging goed, neuh veel ging er fout, aan beide kanten.
Was jij nou zo goed of ik zo slecht?
Zeg het maar.
Na rust was Wilhelminaschool weer het slimste jongetje uit de klas.
Maar stond Jelle op zijn post.
Wesley verzuimde om de 2-1 binnen te schieten, hij kon helaas niet afdrukken na opnieuw slecht uitverdedigen van de School.
Jammer was dat veel persoonlijke fouten doelpunten opleverde.
Dat was ook het geval bij de 2-1 van de thuisploeg.
Miscommunicatie, wel of niet lopen, wel of niet uitkomen…zeg het maar, het leverde wel de voorsprong op van Wilhelminaschool.
Maar de jonge ploeg van trainer Arjan Visscher rechtte weer de rug.
Hij bracht A-junior Ramon Lubbers, amper 17 zomers op de klok, binnen de lijnen en zijn eerste balcontact was meteen raak.
Hij knikte raak na 63 minuten uit een cornerbal en we stonden weer gelijk (2-2).
Het kon alle kanten op, de goede en/of de slechte.
Het geluk hing afgelopen zaterdag het elftal van Tante Alie aan de witte broek.
Een vrije trap werd geschampt door een speler van Wilhelminaschool en leidde de 3-2 in.
Echter, Mariënberg wilde niet de bietenbrug op en ging vol voor de gelijkmaker.
In ieder geval voor het verdiende punt.
Had ook de kansen mogelijkheden.
Zo spatte een vlammend schot van Roy Doek via paal, de handen van de keeper en de lat uitéén op van alles behalve het net.
Dat had een beter lot verdiend.
Maar aan alles voelde je, de strijd was nog niet gestreden.
De slotfase had een dubbeltje op zijn kant kunnen zijn, de 3-3 hing in de lucht maar ver in de blessuretijd wist de spits van Wilhelminaschool aan alle roodzwarte illussies een eind te schieten.
Conclusie: 4-2 nederlaag, maar eentje met perspectief.
Wij achten ons zekers niet kansloos tegen runner up De Esch uut Oldenzaal.
Hoogstwaarschijnlijk loopt de ziekenboeg en lappemand dan weer leeg.
Thuis beschikken we over onvermoeide krachten….Wie weet.
Voor nu, fijn weekend.
Tot volgende week op het Westerpark!
(AD)