Mariënberg trekt aan het langste eind!

221008 khaar-1e 001a

221008 khaar-1e 005a

221008 khaar-1e 006a

221008 khaar-1e 007a

221008 khaar-1e 008a

221008 khaar-1e 009a

221008 khaar-1e 013a

221008 khaar-1e 018a

221008 khaar-1e 020a

221008 khaar-1e 025a

221008 khaar-1e 029a

221008 khaar-1e 033a

221008 khaar-1e 034a

221008 khaar-1e 037a

221008 khaar-1e 040a

221008 khaar-1e 043a

221008 khaar-1e 045a

221008 khaar-1e 050a

221008 khaar-1e 053a

221008 khaar-1e 058a

221008 khaar-1e 059a

221008 khaar-1e 062a

221008 khaar-1e 064a

221008 khaar-1e 069a

221008 khaar-1e 070a

221008 khaar-1e 072a

221008 khaar-1e 073a

221008 khaar-1e 077a

221008 khaar-1e 079a

221008 khaar-1e 081a

221008 khaar-1e 085a

(Roodzwart haalt eerste zege op in Kloosterhaar, 3-4)
Aan doelpunten geen gebrek tijdens de zoveelste editie van de onvervalste kanaalderby tussen Kloosterhaar en Mariënberg.
Maar liefst zeven vielen er te noteren waarvan zes in het eerste bedrijf.
Daar stak de tweede helft een beetje schril bij af met maar 1 doelpuntje echter zat daar weer de venijn in de lange staart.
Gezien de kansenverhoudingen won Mariënberg misschien wel verdiend van de thuisploeg, al zal menigeen daar op sportpark de Polderhoek weer heel anders over denken.
Ach, spektakel was het sowieso. Niet iedereen was goed, sommigen acteurs op het veld waren heel slecht. Wie de strijd tussen de vrienden van Kloosternarigheid en Mainbarg heeft gezien weet genoeg. Zowel de ploeg van trainer Paul Ottenhof alsmede van zijn collega aan de andere kant, Arjan Visscher, hadden de druk er vol op staan. Want na twee nederlagen wisten beide elftallen hoe de vlag er inmiddels bij hing. Niet op de kop, maar ook niet fier in de wind.
Mariënberg schoot als een duveltje uit de startblokken. Binnen twee minuten had Rolf Hofsink het net achter de jonge doelman reeds gevonden. Een verwoestende uithaal waar veel gram, zo niet kilo’s, inzat. 0-1. De eerste beste kans was meteen raak.

Na negen minuten verdubbelde aanvoerder Dennis van der Veen de stand, 0-2. Hij schoot beheerst raak na een mooie actie van Wesley Willems.

Lang konden de Westerparkbewoners niet van de voorsprong genieten. Onoplettendheid zorgde er voor dat Mark Boshove, wie anders…, de aansluitingstreffer liet aantekenen.

Good old Erik Drenthen was tevens inpandig op de Polderhoek. Fantastisch om deze spits van weleer weer te zien zwoegen en sleuren om zijn club uit de brand te helpen. Zo’n brandweerman kan aardig wat brandjes blussen, wat ik oe brom!
Het voetbal was niet altijd even goed, maar het foutenfestival en de hartstocht van beide kemphanen vergoedde veel.
In de 20^e minuut verdiende Mariënberg, wellicht goedkoop, een penalty. Wesley Willems schoot onberispelijk binnen. De penalty’s (drie in totaal deze middag) waren niet duur deze middag.
Na de 1-4 van Lars van der Veen, fraaie dribbel, leek Mariënberg na amper al op rozen te zitten echter kwam vlak voor tijd de thuisploeg langszij. Ge-emmer in de roodzwarte zestien, met veel vijven en zessen schoot Kloosterhaar de 2-4 binnen.
Tja, er kon nog van alles gebeuren. Zaak was om na rust afstand te nemen.

Dat lukte niet echt. De eerste twintig minuten in het tweede bedrijf was wat gezapig.
De 22 acteurs konden helaas geen vervolg geven aan een boeiende eerste helft.
Kloosterhaar verdiende tevens een penalty, was het hands? Zeg het maar, maar de arbiter van dienst legde hem wel op de 11-meter. Normaal gesproken een peuleschil voor Boshove, maar hij schoot naast in plaats van tussen de witte palen.
We mochten ff niet klagen over een dosis geluk. Tevens verzuimden met enkele goede mogelijkheden om ons tijdig in veilige haven te schieten. Dotten van kansen werden om de spreekwoordelijke zeep geholpen. De bal schoot alle kanten op en koos het ruime sop!
De derde goedkope strafschop was wederom voor Kloosterhaar. Mannelijke duels mochten blijkbaar niet altijd. Nu nam Drenthen de honneurs waar en stuurde Jelle naar de verkeerde hoek terwijl hij zelf de bal in het midden liet, 3-4.
De scheids trok veel tijd bij. Misschien logisch maar niet in de roodzwarte ogen. Bijna negen minuten zag ik op het klokkie van Jan B. Maar gelukkig trokken wij uiteindelijk aan het langste eind en sleepten de benauwde 3-4 zege uit het Kloosterhaarse vuur. Met bloed, zweet en tranen.
Een wedstrijd waarin van alles gebeurde. Veel kaarten, misschien te veel, maar ja – achteraf is het altied makkelijk praten. Feit blijft staan dat wij na 2 nederlagen de eerste zege mochten begroeten.
Een fijne opsteker. Komende zaterdag zijn wij gastheer voor Daarlerveen.
Voor nu. Fijn weekend. Ga genieten van de mooie dingen in het leven maar wel met een grote glimlach, winnen went nooit. En Zwier, beterschap met oen rug! Kallum an.
(AD)