3e elftal speelt wedstrijd met twee gezichten

Afgelopen zaterdag speelde het 3^e elftal de uitwedstrijd in Ommen tegen OVC’21 3. Het werd een bijzondere wedstrijd met twee gezichten. De scheidsrechter meldde zich ruim voor aanvang bij de staf, hij was op zoek naar onze grensrechter. Pascal v/d Poll die nog herstelt van een blessure was zo sportief zich op te offeren als grensrechter en hoorde het verhaal glimlachend aan. Na vijf minuten instructies kon de scheids op zoek naar de grensrechter van de tegenpartij, echter deze bleek nog niet gevonden te zijn, later meer….
Beide ploegen stonden op 12 punten uit zes wedstrijden, dus het beloofde een spannende wedstrijd te worden. Het begin van de wedstrijd ging gelijk op, maar we kregen steeds meer de overhand. Met rustig positiespel zochten we een weg naar het Ommer doel. Onze kans lag in een snelle omschakeling of een goed gespeelde steekbal achter hun defensie. Na twintig minuten lukte dit, Roy Lotterman werd met een prima steekbal de diepte ingestuurd, en kon alleen op de doelman af. Een koud kunstje voor Roy, maar hij zag dat de meegelopen Gerben Stoeten er nog beter voorstond en gunde hem de treffer. De inmiddels opgetrommelde grensrechter had de steekbal ook niet zien aankomen, slenterende een einde mee in de aanval en besloot (op goed geluk?) de vlag maar in de lucht te steken voor de pass op Gerben. Buitenspel? Alle verontwaardigde spelers ten spijt, het feestje ging niet door. Gelukkig beseften de spelers dat ze dit niet moesten afreageren, maar gewoon op zoek moesten gaan naar de voorsprong. Dit lukte even later, Richard Lennips werd ondersteboven gelopen toe hij de bal vlak voor het doel voor het inschieten had, de strafschop werd benut door Roy. De rust werd bereikt met 0-1. Bij de kleedkamers kregen we al snel in de gaten dat we het de 2^e helft moeilijk zouden krijgen. Een heel cordon wisselspelers stond al klaar om de wedstrijd te laten kantelen. De wedstrijd van OVC 2 was al om half twee begonnen en dat was blijkbaar niet zonder reden. Toen we het veld op kwamen voor de 2^e helft, was de tegenstander versterkt met 5 spelers van het andere veld. Ook de grensrechter was vervangen, een hele geruststelling. Het duurde niet lang voordat de gelijkmaker viel. Bewonderingswaardig was toen om te zien, dat we direct daarna de 1-2 maakten. Een prima bal op Roy die met een beheerst stiftje de keeper verraste. Hoewel de tegenstander ons nu terugdrong en we er haast niet meer uitkwamen, lukte het Martijn v/d Hoeven om uit een counter de 1-3 binnen te schieten. Frustratie bij de tegenstander, gezeur tegen de scheidsrechter en enkele pittige overtredingen waren het gevolg. Helaas werd de tegenstander steeds sterker wat er toe leidde dat de 2-3 binnengekopt werd. Ook de 3-3 werd nog gemaakt en uiteindelijk mochten we nog blij zijn dat we niet tegen een nederlaag aanliepen. Helaas was het na de wedstrijd niet mogelijk om de scheidsrechter te vragen waarom hij een zuivere treffer afkeurde en waarom hij 7(?!) wisselspelers bij OVC toestond. De beste man liet de al klaarstaande gehaktbal (zonde toch?) ook nog eens staan en koos het hazenpad. Conclusie van deze middag: Goed gespeeld maar een wrange nasmaak over de gang van zaken.