Mariënberg Tijgert zich naar een knappe zege!

240323 1e-lutten 002a

240323 1e-lutten 004a

240323 1e-lutten 005a

240323 1e-lutten 006a

240323 1e-lutten 008a

240323 1e-lutten 010a

240323 1e-lutten 012a

240323 1e-lutten 013a

240323 1e-lutten 016a

240323 1e-lutten 018a

240323 1e-lutten 020a

240323 1e-lutten 021a

240323 1e-lutten 023a

240323 1e-lutten 024a

240323 1e-lutten 026a

240323 1e-lutten 030a

240323 1e-lutten 031a

240323 1e-lutten 032a

240323 1e-lutten 033a

240323 1e-lutten 034a

240323 1e-lutten 036a

240323 1e-lutten 039a

240323 1e-lutten 040a

240323 1e-lutten 043a

240323 1e-lutten 045a

240323 1e-lutten 048a

240323 1e-lutten 051a

240323 1e-lutten 054a

(Koploper Lutten wordt wederom pootje gelicht…)
Aldoende leert men!
Voor enkele weken lukte het Mariënberg (nog) niet!
Ruim een uur speelde men toen tegen tien man van Avereest maar wisten ze de overtalsituatie niet uit te buiten, het bleef teleurstellend 0-0 op 9 maart jl.
Destijds misten wij een beetje voetbalgogme en nuchter verstand.
Afgelopen zaterdag kwamen de Westerparkbewoners weer tegen tien man te staan.
Nu tegen koploper Lutten, maar nu met slechts een half uur op de klok.
De supporters zagen de bui alweer hangen, donkere wolken tekenen zich af boven het Westerpark. De ploeg van trainer Arjan Visscher keek tegen een 0-1 achterstand aan.
Zou het nu wel gaan lukken? Niet alleen de leerlingen toonden progressie op haar paasrapport, ook de meester had zijn lesje geleerd van het vorige debacle. Waarvan Akte!
Er werd nu wel meteen gewisseld. Twee middenvelders er af en twee spitsen er bij…Goed zo!
We hielden de zijkanten nu wel goed bezet en met spelers die een man kunnen passeren.
De 0-1 achterstand werd omgebogen naar een 2-1 zege. Verdiend?
Ja, zeg het maar. Tis maar uit welk kamp je het duel keek. Lutten voelde zich bestolen...
Wij namen het buitenkansje van harte aan. Was het een rode kaart? Zeg het maar. Slim was de overtreding trouwens niet. Want het schijnt dat deze beste man, nr. 16 van onze gasten, nooit een vlieg kwaad doet. Tja. Dat weet zo’n scheids ook niet.
Het zal ons ook een worst wezen, in deze fase van de strijd is elke punt welkom. Drie zelfs weelde. Want het blijft een verrekte spannende competitie, alles schuift iedere week als een harmonica in elkaar. Als je twee weken de verkeerde toon aanslaat sta je zomaar op een plek die je niet wenst, wat ik oe brom! In de eerste helft gebeurde er een half uur niet veel. Over en weer wat speldenprikken…Geen auw…maar ook geen opwinding van uitgespeelde kansen.
Dat veranderde na een half uur. Eerst schoten wij op de paal en even later Lutten op de lat.
Het spel was op de wagen. Lutten dacht vlak voor rust op 0-1 te komen maar de bal had reeds de achterlijn gepasseerd. Maar het was uitstel van executie. In de 41^e minuut was de ban wel gebroken. Koploper Lutten kwam op 0-1. Mariënberg herstelde snel maar de goede doelman Lars Mulder van Sportclub Lutten voorkwam met een knappe redding de gelijkmaker.
Geen man overboord. Beide ploegen deden niet veel voor elkaar onder. Al waren de beste kansen voor de lijstaanvoerder te noteren. Het verdict zat ‘m in minuut 53. André wilde zich ontdoen van twee Lutten verdedigers. De eerste liet hij zijn hielen zien, de tweede riep ‘m een duidelijke halt toe. De discussie zal blijven….Had geel volstaan, was rood niet wat zwaar?
Tja, zeg het maar….Het was een overtreding zonder doel en wellicht niet al te slim. Je hoorde ons niet klagen, Lutten des te meer….Wie deed ons wat vandage?  Wij hadden de banden nu wel vol met wind. Er werd meteen adequaat gereageerd vanaf de bank. Waarvoor hulde en dank!
Rolf Hofsink en Colin Bouwhuis kwamen subiet binnen de kalklijnen. Zij vervingen de spelers die al met een gele kaart rondliepen, Hendrie Hofsink en Brian Lamberink.
Geen risico’s nemen maar ook wel weer, alles of niets, als je begrijpt wat ik bedoel.
Achterin 1 op 1 en met 5 man voorwaarts. De zijkanten goed bezet houden, de tijden van Han de Lange en John van ’t Schip herleerfden in Mariënberg. Kalk aan de zwarte schoenen….
Het bracht gelukkig soelaas. Een kwartier voor tijd maakte Rolf de gelijkmaker na een goede actie van André Plaggenmars. Het was pompen of verzuipen. Kinderen en vrouwen eerst.
De bevrijdende goal viel zes minuten voor tijd. Een vrije trap van de zijkant had flink wat tegenwind, de uitstekende keeper Lars Mulder had nu geen verweer, hij was er al toen de bal nog niet was gearriveerd. Terwijl hij daalde steeg spits Colin Bouwhuis net op. Dat maakte het verschil en bracht ons de uiteindelijke 2-1 zege. Verdiend? Zeg het maar. Daar maakten wij ons afgelopen zaterdag niet druk over. Nu eerst eieren eten in het paasvrije voetbalweekend en dan op naar Borne.
Nog 7 wedstrijden, nog zeven finales…Joah, mag wel zo.
Wij zijn voorlopig op de goede weg beland. Fijn weekend.
(AD)