Uitslag was absoluut niet belangrijk tussen Bruchterveld en Mariënberg!

220604 brveld-1e 001a

220604 brveld-1e 002a

220604 brveld-1e 005a

220604 brveld-1e 006a

220604 brveld-1e 006ba

220604 brveld-1e 007a

220604 brveld-1e 008a

220604 brveld-1e 009a

220604 brveld-1e 010a

220604 brveld-1e 017a

220604 brveld-1e 021a

220604 brveld-1e 023a

220604 brveld-1e 026a

220604 brveld-1e 027a

220604 brveld-1e 028a

220604 brveld-1e 029a

220604 brveld-1e 031a

220604 brveld-1e 032a

220604 brveld-1e 033a

220604 brveld-1e 038a

220604 brveld-1e 041a

220604 brveld-1e 042a

220604 brveld-1e 043a

220604 brveld-1e 049a

220604 brveld-1e 055a

220604 brveld-1e 057a

220604 brveld-1e 061a

220604 brveld-1e 063a

220604 brveld-1e 064a

220604 brveld-1e 070a

(Dit was zo’n wedstrijdje voor de boeken, als je begrijpt wat ik bedoel…)
Je kon mij wegdragen. Rienk van der Veen nam na 15, 16 of 17 seizoenen afscheid van de Bruchterveld hoofdmacht. Uitgezwaaid door het eerste elftal van de Tricolores.
Zijn dochtertje kwam na de mooie woorden het veld opgelopen, Rienk – bosje bloemen losjes in de hand – hield het ook niet droog. De schoonzoon van de oud-zeurvitter Henk Reinders kreeg een mooi afscheid zoals ze dat alleen kunnen in het dorp van Henk Veneman en ooit het mooiste meisje van de klas. Henk had trouwens wel geweten hoeveel seizoenen Rienk precies had gebald, hoeveel doelpunten, hoeveel uitvalbeurten en lukraak wat andere feitjes en wetenswaardigheden….
Zijn excel database is talrijk, vol met statistieken waar je U tegen zegt. Maar dat geheel terzijde!
Ok, Bruchterveld won dan wel het officieuze kampioenschap van de Gemeente Hardenberg in de 3^e klasse D. maar niemand die daar bij Mariënberg een biertje minder om dronk.
Het was gewoon gezellig in Britishfield, ouwe jongens krentenbrood.
Het was tevens leuk om oud-voetballer, Ronald van der Vinne, te ontwaren tussen de broodjes shoarma, de biertjes van Judith Altena en het mooie gezeur van al die andere oud-voetballers door.

In oude vrienschappen werd weer bijzonder nieuw leven geblazen.
Blauw-wit voerde in de tweede helft de boventoon, terwijl het toch echt rood-wit-blauw versus rood-zwart was. Ach, een kleinigheid hou je toch altijd!
Voetbal was uiteindelijk bijzaak. Tja, we hadden kunnen winnen. We hadden ook kunnen verliezen.
Voor het eerst in 26 wedstrijden speelde de thuisploeg een duel gelijk.

Bijzonder. Wij waren daar mede debet aan.
Bredero zei het al, het kan verkeren. Dat gebeurde dus ook. Het was gewoonweg genieten van de kleine dingen die het (voetbal)leven soms zo bijzonder maakt.
Mariënberg mag gewoon terugkijken op een uitstekend seizoen. Ge-eindigd als 6^e, net onder de verrassing van deze competitie, Bruchterveld.
Waar een klein dorp bijzonder groot in kan zijn. Het is dat de Risotto met verse garnalen op mij wachtte en ik, stom-stom-stom met de auto was, anders had ik, pak ‘m beet 18.00 uur, zaterdagmiddag 4 juni nog op de Noppenweide rond gehangen.
Wat ik zeg, voetbal was bijzaak. De veelal jonge acteurs legde een keurige wedstrijd op de mat maar het echte vuur was uit. Geheel tegen de verhouding in kwam Bruchterveld op de 1-0 voorsprong. Een terechte penal werd feilloos binnen getrapt door iemand van Bruchterveld.

Ik had de bril wel op maar op een afstand van bijna meter zag ik het niet geheel meer vlekkenloos. Seedorf mocht willen dat hij vroeger zo de strafschoppen binnen schoot.
Na rust stelde Mariënberg enigszins orde op zaken. Het kwam al snel op gelijke hoogte door een schuiver van Lars van der Veen, je weet die zoon met die leuke moeder!
Wat ik al verhaalde, voetbal was bijzaak. Achter dit seizoen zat meerder verhalen die misschien nooit het daglicht op het Westerpark hebben gehaald. De emoties stroomden even volop, lekker boeiend!
Voetbal kan op de zaterdagmiddag heel belangrijk zijn en 2 x 45 minuten is er soms niets belangrijker dan het witte of zwartwitte of wat kleur leder de bal ook heeft maar dat is niet altijd zo.
Mariënberg had een lastig seizoen maar overall mogen wij terugkijken op een zeer geslaagd seizoen waarover wij uiteindelijk met een goed gevoel terug kunnen kijken.
Ik denk een keurige 8 min, het kon misschien beter maar het kon ook vele malen slechter!
Over het glas halfvol of halfleeg, ik opteer voor het eerste…..
Als je ziet met hoe zo’n jonge ploeg wij hebben geacteerd, hoe veel afwezigen wij soms hadden, regelmatig een half elftal misten…etc. etc. etc. ….Ach, de beste stuurlui staan altijd bij ons aan de zijlijn. Vanaf de rand van het elftal is het altijd makkelijk roepen.
Maar nogmaals op de Noppenweide beleefden wij als roodzwart hart de perfecte afsluiting van, in mijn ogen, een meer dan geslaagd seizoen. Ik zeg dikke hulde aan het elftal van trainer Arjan Visscher. Dit kan alleen maar beter worden met het potientieel wat wij hebben. Goed weekend, wij gaan genieten van de Risotto. Joah, mag wel zo.
(AD)